Nomadas d

Nomadas d’Anna Regord

IEO A tots 2008, 130 paginas

Lo primièr libre d’Anna Regord nascuda en Avairon, en Roergue e que viu a Rodés se dubris sus una cuberta, signada Joan-Sebastian Chay, d’arena amb de linhas que van e venon endacòm mai e al mitan un arbre, pas una figuièira o un pibol, un palmèr. Aquí sèm doncas dins lo domeni dels Nomadas, títol d’aqueste libre.

Se per Anna Regord « Escriure [es] coma òm beu un veirat d’aiga canda quand la set nos escana », beu pas d’un còp mas a glopets, de glopets nomenats : Soscar pas, Mai Enré, Soscar praquò e encara Primièr jorn del mond, Daissa tombar la plueja…. Sia una tièra de capitolets amb dos que dubrisson e serran que se sonan del meteis nom « Escritura.»

Cabussar dins la sabla amb los nomadas es per l’autora un rescontre poetic e uman , un biais a l’encòp de se cercar, belèu trobant d’èssers differents, de se trobar esperela.

Son escritura, sa lenga s’estacan al gran de sabla, en fach s’estaquèron a l’èrm doas annadas abans son raconte e d’aquel estacament Anna Regord, nos ditz qu’es una « febre, que uèi encara me demòra, clavelada al còrs. »

Cada capitolet pòt se legir coma una soscadissa, un poèma en pròsa, un encalatge sus lo camin de viatge, un camin que poiriá la perdre mas se decidiguèt de capvirar pas.

Es temps de prener la volada amb ela e Èdi , son « garda-sòmi, salva-estela,, solemne e volont, jol capa del cel de l’èrm. »

Ne fa lo retrach e se pintra ela tamben « Una femna blanca. Blanca e sola. Dins aquel pais estrangièr. »

Escriure coma beure, dins aquel èrm l’aiga es escarsenca, los mots de l’autora causits costosiments, remausats belugant, atraversant un pais desconegut, moveditz de camp en camp de duna en duna…

Descubrir los enfants del grand èrm amb ela: « Enfants del vent e de la sabla… liures e pèdescausses… » Se partejar la lenga amb eles, coma un iogort amb las femnas del èrm.

Despaïsant e clar lo libre se tanca amb la lenga, la lenga de l’autora que demostrèt çò que nos ditz per accabar :

« La lenga, ma lenga, ma lenga viva escarraunhada, la vòli aquí , aquí per dire l’endacòm mai, per dire qualqun mai, per dire l’estranh e l’estrangièr. »

Amb sa lenga a capitat d’o faire. A vosautres de la legir e a ela de perseguir lo talhièr.

Ont trobar lo libre d'Anna Regord?

Cal dire que los occitans an l'astre d'esser pas dins lo mercat mondializat dels libres, e doncas los libres an mai de tres meses per esser causits e legits. Vos rasseguri son pas destruits e podèm trovar de libres a molon, non pas totjorn en cò de vostre librari que tant aimat mas en cò dels editors o dins las manifestacions culturalas occitanas. Per aqueste podetz veire en cò de IEO .